ആകാശങ്ങളുടെയകലെയാണു പ്രിയൻ

ആലിംഗനത്തിന്റെയൂഷ്മളത
ഒരു അഭിലാഷമനുഭവിക്കുമ്പോൾ
അമൂർത്തമായ പ്രണയത്തിന്റെ
സത്യസന്ധമായ വികാരങ്ങളെന്നിൽ
പകർന്നിടുവൻ വെമ്പൽ കൊള്ളുമ്പോൾ
അവകാശിയായി മനസ്സിൽ മറ്റൊരാളില്ല
ഒരന്യ വസ്തുവായി തീരുന്നു ഞാൻ

ഹാ ! പ്രിയനെ നിനക്കായി രൂപം
പ്രാപിച്ചവളാണല്ലോ ഞാൻ
എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നിറയും നിണമായി
നിന്റെ സാമിപ്യമെന്നെ,  വിലയം ചെയ്യൂ
അപ്പോൾ ആകാശത്തിന്റെയതിരുകൾ
കടന്നു് നിന്റെ കാഴ്ചകളെന്നെ തേടുന്നു
അവിടെ നിന്നു , വിശുദ്ധമായിയെന്നെ വിളിപ്പൂ
ഒരിക്കൽ പുഴകളൊന്നായ മഹാനദിയായി
ജീവിതത്തിന്റെ ധമനികൾ നമ്മൾ തേടി …

വിതുമ്പും ചുണ്ടുകളിലാധിപത്യത്തോടെ
പ്രിയനെ ,ഒരു ദൃഢാലിംഗനത്തിന്റെ
വൃക്ഷ ശിഖരം അമരുമ്പോളെന്റെ
പ്രഥമ രാത്രിയും, ഞാനുംനിശ്ചേതനമാകും
ഒരിക്കലും നീ , അരുതെന്നു പറയരുതേ .